Miesiąc: czerwiec 2019

Scena 3.
Sala gimnastyczna. Widać różne wzmacniacze dźwięków, 4 mikrofony, Wartellesa, Warmara, Slawinę, Sterówkę, Crisa, Wala, Groda, Twaroża i dwie nauczycielki.
Sterówka:
Jesteście gotowi?
Chur uczniów:
taaaaaaaaak!
Sterówka:
więc zaczynamy. Robimy już ze sztandarem. No ale nie wstajecie, to pruba generalna.
Slawina:
Całość powstań!
Baczność!
Sztandar ośrodka wprowadzić!
(Twaróż wnosi ogromny sztandar ośrodka, zatrzymuje go w przeznaczonym dla niego miejscu).
Slawina:
Do, hymnu!
Sterówka:
Już było.
Slawina:
Po, hymnie. Spocznij. Witamy wszystkich na zakończeniu roku szkolnego 2040-2041. Jest to szczeglna uroczystość dla klasy usmej, która w tym roku otrzyma świadectwo ukończenia szkoły podstawowej.
Na uroczystości witamy wszystkich przybyłych pracowników ośrodka, w tym nauczycieli, lekarzy i dyrektora ośrodka Dyrusa. Witamy również was (drodzy koleżanki i koledzy). Bez was ta uroczystość nie odbyłaby się. Z pewnością jednak wyczekujecie momentu rozdania świadectw. Oddaje więc głos dyrusowi.
Sterówka:
Już powiedział.
Slawina:
Baczność! Sztandar ośrodka wyprowadzić!
(Twaróż wynosi sztandar i odkłada go tam, gdzie był na początku sceny).
Slawina:
Spocznij.
Teraz zapraszamy na część artystyczną. Na początek wystąpią nasze najmniejsze dzieci.
Sterówka:
Wystąpiły.
Slawina:
Teraz zaprezentują się przedstawiciele klasy usmej.
(Nauczyciele podchodzą do odtwarzacza, Sterówka pilnuje uczniów, zaczyna grać muzyka, uczniowie wchodzą na parkiet i dostają mikrofony. Aktualnie trzymają je Warmar, Wartelles, Walo i Cris).
Wartelles:
Z okazji końca naszego etapu edukacji, chcięlibyśmy wygłosić to krutkie przemówienie na zakończenie roku przed wakacjami.
Warmar:
Przede wszystkim chcemy uświadomić wam, że nie było łatwo. Gdy wracaliśmy do domów, rodzice pytali nas, jak było. Mimo, że odpowiadaliśmy
Chur uczniów: dobrze!
Warmar: często mijaliśmy się z prawdą.
Wartelles:
O tym, że nie było łatwo zabrać nam się do nauki, opowie krutki wierszyk.
(Słychać ruszający pociąg).
Walo:
Najpierw powoli, jak żułw ociężale
ruszyła maszyna po szynach ospale.
Ruszyła po szynach przez Upałowo
miejscowość nazywaną Opaleniowo.
Możnaby się tam opalać
a my musimy nawalać
sobie wiedzy do tych główek.
U nas brak szarych komórek!
Jeszcze nam mówią, że czasu mało,
lecz już niedługo i będzie się spało!
(Dźwięk jest wyciszany).
Cris:
Dzisiejszy dzień sprzyja podsumowaniom, wspomnieniom, refleksjom.
(Słychać wesołą muzykę, która jest podgłaśniana po wypowiedzi i po chwili przyciszana. Warmar podaje Grodowi mikrofon).
Grod:
Z matematyki umiemy dodawać 1+1, mnożyć 2*2 i rozwiązywać zadania ni w pięć, ni w dziewięć.
Cris:
Z fizyki najlepiej pojęliśmy proces parowania. W jego wyniku 99% naszej wiedzy wyparowało w wyniku ponad trzydziestostopniowej temperatury ciała.
Warmar:
Nadal pamiętam wypowiedź kolegi na geografji, że od nas do Włoch jedzie się przez Australię.
Wartelles:
A na historji znowu daty, rozbiory. Ten okres jest najlepszy na traktaty pokojowe.
Walo:
Na polskim prubowaliśmy zapamiętywać jedynie tytuły, by nasze prace były oryginalne ale nie miały nic wspulnego z tymi kiedykolwiek napisanymi.
(Muzyka nie gra)
Wartelles:
I gdyby módz żyć tak bez żadnych problemów. Teraz wypoczniemy i wrócimy pełni sił.
(Uczniowie oddają mikrofony Slawinie).
Slawina:
Z takim przesłaniem, wakacje uważam za rozpoczęte!
Sterówka:
I co? Można? Można, tylko trzeba chcieć nauczyć się tekstu i to doskonale pójdzie.
(Słychać dzwonek, wszyscy wychodzą).

Scena 2.
Klasa muzyczna, gdzie widać pełne półki instrumentów i magnetofon.
Wartelles, Warmar, Grod, Walo, Cris i nauczycielka.
Walo:
Wiecie jak Wam słabo w piątek poszło?
Cris:
Tak. Głównie moja to wina. Nie mogłem zapamiętać swoich kwestji.
Walo:
No masz kartkę?
Cris:
Pamiętam już.
Grod:
To dawaj tą qwestję po tym wierszyku.
Cris:
Dzisiejszy dzień sprzyja podsumowaniom, wspomnieniom, refleksjom.
Wartelles:
No nooo. Wkońcu pamiętasz.
Nauczycielka (wskazując na Crisa, Wala i Groda):
Czemu Was nie było na pierwszej lekcji?
Cris:
Mnie zatrzymała komunikacja, bo zwiał autobus. Na dzwonek przyszedłem.
Walo:
Jótro wakacje. Poprostu zaspałem.
Grod:
Rodzice zaspali.
Nauczycielka:
No tak. Wy wszyscy jak zawsze. Słyszałam, że macie matematykę, a potem próbę generalną.
Warmar:
Dokładnie. Teraz do niej ćwiczymy.
Nauczycielka:
No dobrze. Ćwiczcie więc. Myślałam, że posłuchamy czegoś, no ale skoro wam słabo idzie, macie mało czasu na przypomnienie.
Warmar (do Crisa):
Dobra dalej lećmy. Teraz powiedz to z parowaniem.
Cris:
Yy na fizyce najlepiej pojęliśmy proces parowania. Yy w jego wyniku ponad 90% wiedzy wyparowało z naszych głów w wyniku ponad 30 stopniowej temperatury ciała.
Wartelles:
No prawie dobrze. Bez tego yy i będzie super.
Cris:
Tak ale wiecie. W tym tkwi mój problem.
Warmar:
No ale tak nie może być.
(Nauczycielka uzupełnia dziennik).
Wartelles (do Wala):
Teraz twoja kolej. Dawaj ten wierszyk, bo też się zacinałeś tu.
Walo:
Najpierw powoli, jak żułw ociężale
ruszyła maszyna po szynach ospale.
Ruszyła po szynach przez upałowo
miejscowość nazywaną opaleniowo.
Możnaby tam się opalać,
a my musimy nawalać
sobie wiedzy do tych główek.
U nas brak szarych komórek.
Jeszcze nam mówią, że czasu mało,
lecz niedługo będzie się spało!
Wartelles:
Jak wam teraz dobrze idzie. Jestem zaskoczony.
(Nauczycielka kończy uzupełniać dziennik i patrzy na uczniów).
Nauczycielka:
Co wy? W jeden dzień to wszystko zapamiętaliście?
Cris:
No tak. To jest jak magia, ale prawdziwe. Wszystko jakby przyszło na ten dzień.
Nauczycielka:
Trzymam za was kciuki i będę też jótro trzymała.
(Słychać dzwonek, nauczycielka bierze klucze, wszyscy wychodzą).

akt 1.
Scena 1.
Stołówka.
Wartelles i Warmar siadają na stoliku odseparowani od reszty uczniów. Mają kanapki w kieszeniah.
Wartelles:
Słuchaj. Nie wydaje ci się, że Sterówka też jest głupia i beznadziejna?
Warmar:
Matematyczka. Faktycznie zbyt donośny ma głos. Może dobrze tłumaczy, ale jest wychowawczynią i też czepia się wszystkiego. Też do zlikwidowani.
(Podchodzi kucharka.
Kucharka:
Kawy, herbaty?
Warmar:
Kawy poprosimy.
Kucharka:
Dobrze, zaraz przyniosę.
(odchodzi).
(pojawia się Sterówka i zaczyna obchód po stolikach).
Wartelles (wyciągając kanapkę z kieszeni):
Musimy zacząć jeść.
Sterówka (podchodząc do ich stolika):
Co wy nie jecie? (wskazując na Warmara, szorstkim głosem):
Dlaczego trzymasz jedzenie w kieszeni?
Warmar:
Skoro nie pozwalacie wnosić tornistrów, lepsze jest to.
Sterówka:
A od czego masz ręcę?
Kucharka (podając im kawy i odchodząc):
Proszę bardzo, ale naprawdę zacznijcie jeść.
Wartelles (pokazując kanapkę):
Dobrze zaczynamy jeść.
(Sterówka kontynuuje obchód).
Warmar:
Ją też rozwalimy. Może dostaniemy się do izolatki i wtedy ci powiem wszystkie szczeguły naszych działań.
Wartelles (z pełną buzią):
Głupio myślisz. W izolatce musi być ktoś na straży.
Warmar:
Tak więc, dajmy się specjalnie zamknąć w klasie.
Wartelles (z pełną buzią):
Nie, bo się spóźnimy na następną lekcję. Możliwe też, że nie wydostaniemy się z klasy.
Sterówka (głośno zza sceny):
Do końca przerwy pozostały dwie minuty!
(Warmar patrzy na zegarek i zaczyna jeść. On i Wartelles mają teraz pełne buzie).
Warmar:
Masz rację. Ale przecież możemy zaytać nauczyciela. Jedno spóźnienie nam nie zaszkodzi przecież w tym okresie.
Wartelles (kończąc jedzenie):
Wsumie to jedyna opcja na taki sabotarz.
Warmar (mając jeszcze połowę kanapki do zjedzenia):
Tak więc umowa stoi.
(Słychać dzwonek, Warmar chowa resztę kanapki do kieszeni i wychodzi z Wartellesem).

Prolog.
klasa. Nie ma już książek na półkach. W klasie nauczycielka, Wartelles i Warmar.
nauczycielka:
No i znowu tak was mało.
Warmar:
Widzi pani. Koniec roku już jótro. Komu chciałoby się przychodzić.
Nauczycielka:
Pozostali wiedzą chociaż, że pruba generalna za 3 godziny?
Warmar:
Mówili, że przyjdą.
Wartelles (na stronie do Warmara):
Czekaj, chyba Crisowi nie powiedziałem.
Warmar (wściekle do Wartellesa):
Jak mogłeś?! Dzwoń teraz!
Nauczycielka:
Pamiętacie o postanowieniu? W tym miesiącu nie mięliście używać telefonów w szkole.
Warmar (szeptem do Wartellesa):
Właśnie dlatego musimy się jej pozbyć. Inaczej będzie wypominała nam wszystkie głupoty.
Wartelles:
No ale my sami nic nie zdziałamy.
Warmar (szeptem):
Shhhhhhhhh. Nie mów tak głośno.
(dalsza część rozmowy toczy się szeptem)
Wartelles:
Tak tak.
Warmar:
Sami nic nie zdziałamy, ale znalazłem fajnych pomocników. Najpierw wezwalibyśmy zespółWing slashers. Jak to nie pomoże, to są jeszcze ci z Fire punchers. Chorobis poradzi sobie z jej komputerem.
Wartelles:
No ale kim są te zespoły?
Warmar:
Może powiem ci to na osobności. Ta szkoła ma sekretne wejście przez Upałowo, którego nikt nie używa z wiadomych powodów. Wszyscy wejdą tamtym wejściem, a Dyrus nawet ich nie zauważy. Ja będę ich prowadził. Gdyby pytali się o mnie, będziesz mówił, że jestem w toalecie, u lekarza etc. Umowa stoi?
Wartelles:
Dobra stoi.
armar:
Plan na teraz: robimy prubę generalną jak zawszę, potem dzwonie po zespoły.
(Wchodzi Cris)
Cris (od progu):
Bardzo przepraszam za spóźnienie, ale komunikacja u nas jest poprostu beznadziejna. Jak coś zwieje, muszę czekać półtorej godziny.
Nauczycielka:
Nie opłaca ci się siadać. Za minutę dzwonek. Musisz mieć nieobecność.
Wartelles (do Crisa):
Myślę, że wkońcu znasz ten tekst. Generalka dzisiaj.
Cris:
Wkońcu się nauczyłem.
(Słychać dzwonek, uczniowie wychodzą)

"zakończenie roku"
osoby:
Wartelles- młody uczeń bez prawej ręki. Chciał studiować tyfloinformatykę.
Warmar- brat Wartellesa.
Wing slashers- pracownicy specjalizujący się w cięciu skrzydłami.
Fire punchers- konkurencja firmy Wing slashers specjalizująca się w spalaniu przy użyciu pięści.
Firma Mause- pod szyldem "Jakość idzie w parze z nizką ceną!" produkuje wadliwe lub krótko działające produkty.
Slawina- uczennica prowadząca uroczystość.
Twaróż- wf-ista, ma nosić sztandar podczas uroczystości.
Sterówka- wychowawczyni klasy.
Chorobis- specjalista w tworzeniu wirusów. Żaden antywirus nie zdołał przełamać jego produktów.
Dyrus- dyrektor szkoły.
Grod, Walo i Cris- zwykli uczniowie klasy.
Reszta szkolnego personelu. Ich imiona są nieznane.
Żecz dzieje sie w czerwcu roku 2041 w szkole niedaleko Upałowa ale tam, gdzie temperatury nie są tak wysokie.